20.04.'18
20.04.'18
28 april: Gent danst le Sacre du Printemps op de Kouter Op 28 april is het zover. Na maanden repetitie in kleinere groepen, zullen de meer dan 250 mensen eindelijk allen samenkomen voor een massachoreografie op de Kouter in Gent. Voor de Dag van de Dans, een jaarlijks evenement in Vlaanderen, hebben de Gentse partners hun krachten gebundeld. 18 organisaties repeteerden in kleinere groepen gedurende het jaar op de tot de verbeelding sprekende muziek van Le Sacre du Printemps . Choreografen Lisi Estaras en Quan Bui Ngoc, beiden verbonden aan les ballets C de la B, volgden de groepen op. Ze staan de coaches bij, geven verdere richtlijnen en behouden het artistieke overzicht. Ze koppelden hierover regelmatig terug met regisseur Alain Platel. Eind maart kwamen alle groepen al eens samen in het Kuipke voor een grote algemene repetitie waarbij alle afzonderlijke stukken tot één massachoreografie werden uitgeprobeerd. Het originele verhaal uit Le Sacre du Printemps gaat over een offerdans rond een vruchtbaarheidsritueel, maar is in de Gentse versie een ritueel rond samenzijn en verbondenheid geworden waarin de bijzondere muziek van Igor Stravinsky de weg wijst. Van en met: AgapeBelgium, Bij’De Vieze Gasten, De Centrale, Maya Sapera Dance Company, De Dans-ruh, MUDA, Platform K, Victoria Deluxe, TALK, MUS-E en Onbetaalbaar, les ballets C de la B, LUCA School of Arts, Together we stand, Villa Voortman, WISPER, Zdravets. Kouter Gent op zaterdag 28 april om 15u en om 16u30. De voorstelling is gratis, zonder reservaties. Bekijk de introfilm en volg het repetitieproces bij de verschillende groepen online via https://www.facebook.com/events/139536926727979 Deze participatieve productie is een samenwerking tussen Kunstencentrum Vooruit, Campo, Handelsbeurs, Danspunt, les ballets C de la B en MonkeyMind.
photo (c) Jan Lietaert
nieuwsitem toegevoegd op 20.04.'18
Binnenkort: CD Requiem pour L.
12.03.'18
Nog even geduld. Binnenkort cd-release! We houden u op de hoogte.
nieuwsitem toegevoegd op 12.03.'18
Internationale Vrouwendag
08.03.'18
nieuwsitem toegevoegd op 08.03.'18
05.10.'17
Al 25 jaar maakt fotograaf Chris Van der Burght foto’s van de voorstellingen van les ballets C de la B. Voor nicht schlafen zoomde Chris Van der Burght in tot op het vel van de dansers. Hij maakte een unieke reeks foto’s die we hebben samengebracht in een boek, uitgegeven in beperkte oplage.Het boek wordt te koop aangeboden in elke speelplek na de voorstelling. Het is ook te koop in de Gentse boekhandel Paard van Troje of via ons. Stuur een mail naar info@lesballetscdela.be met naam en adres. Prijs is 25 euro + verzendkosten. foto's: Chris Van der Burght teksten: Alain Platel vormgeving: Kurt Van der Elst - hard cover - garengenaaid - full quadri - formaat: 20x27cm (gesloten), 40x27 (open) - aantal pagina's: 128
nieuwsitem toegevoegd op 05.10.'17
06.10.'17
Onze website is vernieuwd en aangepast met een mobiele versie. We hebben er hard aan gewerkt om de site zo toegankelijk mogelijk te maken. We zijn ook gestart met de archivering op onze site van alle voorstellingen, ook die van het pre-digitale tijdperk. Dat is een "work in progress" en we excuseren ons als sommige zaken niet volledig zijn. Opmerkingen of bijkomende informatie over onze voorstellingen in archief zijn dan ook altijd welkom. Intussen hopen we dat u veel plezier beleeft aan de nieuwe www.lesballetscdela.be
nieuwsitem toegevoegd op 06.10.'17
18.10.'17
Les ballets C de la B wil investeren in toekomst door residenten in huis te nemen die hun werk willen toetsen aan de jarenlange opgebouwde artistieke knowhow in van regisseur Alain Platel en Hildegard De Vuyst, 20 jaar dramaturg van Platel. De basisidee zijn residenties van één maand in een van onze studio’s. Er wordt gekozen voor artistieke breedte, geen exclusieven qua vorm of bewegingstaal. Jonge kunstenaars die menen dat hun werk gebaat kan zijn met een samenwerking in residentie, kunnen op elk moment contact opnemen met Hildegard De Vuyst: hildegard@lesballetscdela.be
nieuwsitem toegevoegd op 18.10.'17
12.08.'17
les ballets C de la B steunt HART BOVEN HARD HART BOVEN HARD is een burgerinitiatief dat individuen en organisaties verenigt die zich zorgen maken over het geplande beleid van de Vlaamse en federale regering. Van kunstenaars en gepensioneerden tot sociale en culturele organisaties, allen willen ze gaan voor een samenleving die hart boven hard verkiest. Het initiatief verzet zich tegen een al te economische kijk op onze samenleving en verdedigt gelijkheid, solidariteit en zuurstof voor mensen. Meer info: www.hartbovenhard.be 10 HARTEN WENSEN / 10 VOEUX ARDENTS / 10 FONDEST WISHES S a m e n r i j k Onze rijkdom zit niet alleen in onze portemonnee. Rijk is een samenleving door degelijk onderwijs, goede zorg, wetenschappelijk onderzoek, sociale zekerheid, bloeiende cultuur en natuur, vlotte toegang tot sport en mobiliteit, ... Die rijkdom is van iedereen. Zijn pasmunt heet solidariteit. Wie deze rijkdom uitverkoopt en privatiseert, verarmt de samenleving. Dan wordt de zorg herleid tot een net van grote, dure zorgbedrijven, mét winstoogmerk. Dan worden cultuurhuizen, jeugdwerkingen en bibliotheken overgelaten aan commercie en dorpspolitiek. Dan verdwijnen de diensten en worden uiteindelijk zelfs water en lucht koopwaar. Voor ons is alleen gedeelde weelde echte weelde. Levenskwaliteit past nu eenmaal niet in een spaarvarken. In een kennismaatschappij moeten kennis en cultuur zo toegankelijk mogelijk zijn. Daarom willen we extra investeringen in elk sterk aanbod dat mensen rijker maakt aan inzicht, verbeelding en artistieke gevoeligheid. Zonder zorg, gezondheid en gemeenschapsvorming zijn we niets. Dáár begint ons ware vermogen als maatschappij. Er is wel een alternatief! E e r l i j k e b e l a s t i n g e n Werkenden, gezinnen en kleine zelfstandigen betalen belastingen zoals het hoort. Waarom de grootste bedrijven en de grote fortuinen niet? De duizend meest winstgevende bedrijven ontlopen voor 13 miljard belastingen. Dat is meer dan wat de federale regering wil besparen. Als het beleid de achterpoorten sluit en iedereen correct belast, zijn de besparingen op waardevolle gemeenschapsinitiatieven helemaal niet nodig. Dan hebben we zelfs extra geld voor echte noden, zoals meer energievriendelijke scholen, rusthuizen en sociale woningen bouwen. Met een flauw doorkijktaksje, zoals de regering wil, gaan we het immers niet redden. Samen met driekwart van de bevolking dringen we aan op rechtvaardige belastingen, ook op de grootste vermogens. Er is wel een alternatief! S t e r k j o n g e n o u d Een samenleving met toekomst bouw je op van in de wieg. Bied alle kinderen gelijke kansen op degelijk onderwijs – ongeacht hun achtergrond. Voorzie voldoende en toegankelijke kinderopvang, vrije speelruimte, muziek-, dans- en tekenscholen. Laat jong engagement en experiment bloeien in het jeugdwerk. Werk de watervallen op de middelbare school weg, en bied studenten kwaliteit in plaats van hogere inschrijvingsgelden. Creëer waardevolle jobs voor jongeren, in België zit één op vijf zonder werk! Zelfs de ondernemers in Davos noemden jeugdwerkloosheid in 2013 ‘een sociale en economische tijdbom’. En dan gaan we enkel ‘winnaars een steuntje in de rug te geven’, zoals het Vlaams regeerakkoord voorhoudt? En iedereen verplicht langer doen werken, terwijl zoveel mensen een vaste baan zoeken? Als gemeenschap gunnen we iedereen dezelfde ontwikkelingskansen aan de start, én een evenwichtige oude dag. Er is wel een alternatief! S t o p a r m o e d e België is een van de rijkste landen ter wereld. Toch leeft één op zeven Belgen in armoede, en in Brussel is dat één op drie. De kinderarmoede is zelfs verdubbeld. Intussen groeit de kloof: de 1 procent rijkste Belgen bezitten evenveel als 60 procent van de bevolking. Haal mensen uit de armoede met concrete en haalbare maatregelen, zoals gratis onderwijs tot achttien jaar en de versnelde bouw van duurzame sociale woningen. Voorzie ook meer steun voor wijkgezondheidscentra en scholen met veel maatschappelijk kwetsbare leerlingen. En vooral: trek alle inkomens en uitkeringen op tot boven de armoedegrens, zonder tegelijk andere tegemoetkomingen weg te bezuinigen. Dit algemene basisrecht op een menswaardig leven zou de staat amper 1,5 miljard per jaar kosten. Terwijl ze nu jaarlijks 6 miljard ophoest voor de notionele interestaftrek, een belastingvoordeel voor vennootschappen. Dat is vier keer zoveel. Er is wel een alternatief! W e r k b a a r w e r k Bijna allemaal kennen we het gevoel dat we van hot naar her hollen. We snakken naar meer tijd voor onszelf, voor ons gezin, voor (mantel)zorg. Maar op het werk tikt de productieklok steeds sneller. Stress en burn-outs zijn dé ziekte van onze tijd. Dat is geen individueel gebrek, maar een systeemfout. Er is werk aan de prestatiemaatschappij zélf. Herverdelen van arbeid en inkomen blijft de uitdaging. Hoe iedereen meer ademruimte gunnen, zonder dat we op het einde van de maand stikken in rekeningen die we niet meer kunnen betalen? Met tijdskrediet of een kortere werkweek met loonbehoud kunnen we de werkdruk verminderen en meer mensen tewerkstellen. Dat biedt mannen meer zorgkansen en vrouwen meer perspectief in hun loopbaan. Het maakt tijd vrij om bewuste, actieve burgers te zijn. Zo wordt minder werken geen stille sociale afbraak, maar een broodnodige gezondheidskuur voor een samenleving die zichzelf al te zeer uitput. Er is wel een alternatief! L e e f b a r e b u u r t Steden groeien steeds verder aan. Nog nooit woonden zoveel mensen met een verschillende achtergrond zo dicht bijeen. Dat vraagt een sociale en ecologische vernieuwing. Alleen krijgen steden en gemeenten wel steeds meer bevoegdheden, maar steeds minder geld. Ook heel wat provinciale initiatieven vrezen voor hun toekomst, nu de provincies worden afgeslankt. Willen we de kracht van het lokale echt opwaarderen, dan verdienen steden en gemeenten juist meer financiële armslag, om fors te investeren in hun wijken en hun basisvoorzieningen. Of wonen we straks in een omgeving zonder bereikbaar zwembad, bibliotheek of publieke ouderenzorg? Vóór alles moeten de verschillende overheden werk maken van wat mensen verbindt: cultuurcentra, jeugdhuizen, groene ruimte, buurtwinkels, postkantoren, speelgelegenheid, jeugdwelzijnswerk en betaalbare en energiezuinige woningen. Onze buurt is waar onze kinderen opgroeien. Die geven we niet prijs. Er is wel een alternatief! D i v e r s i t e i t i s r e a l i t e i t Diversiteit in al haar vormen kleurt onze samenleving. Die grote verscheidenheid, zeg maar superdiversiteit, is onze realiteit. Eenieder heeft zijn eigenheid, maar in die verschillen zijn we allen gelijkwaardig. Waarom gaan beleidsmakers dan nog altijd uit van een Vlaanderen waar iedereen dezelfde taal spreekt? Waarin iedereen dezelfde cultuur en identiteit beleeft en moet aannemen? Waarom moeten sommige mensen een test Nederlands afleggen, nog voor ze zich maar kunnen inschrijven voor een sociale woning? Is huisvesting op slag geen basisrecht meer? Of kennen we dat recht alleen toe aan een select groepje burgers? En bedreigt de outfit van ambtenaren echt de kwaliteit van onze dienstverlening? Te veel beleidsmaatregelen creëren of stimuleren de ongelijke behandeling van mensen op basis van afkomst, religie, geslacht en/of seksuele geaardheid. En dat met ingrijpende gevolgen: armoede, werkloosheid, uitstroom uit het onderwijs. Samen moeten wij voor een samenleving gaan waarin iedereen zijn plaats heeft en krijgt vanuit gelijkwaardigheid. Van ‘wij’ tegen ‘zij’ naar ‘onze’ samenleving. Omdat de toekomst pas begint waar racisme, discriminatie en gevaarlijke tendensen als moslimhaat of antisemitisme stoppen. Er is wel een alternatief! E c o i s l o g i s c h Het klimaat is op drift en geeft ons alarmsignalen: we overschrijden de draagkracht van de planeet. Dat bedreigt de levenskwaliteit van iedereen, vandaag al. De druk op grondstoffen en energievoorraden wordt zo hoog dat mens en natuur afstevenen op een burn-out. We kunnen niet alles overlaten aan de markt, die wikt en beschikt in functie van winst op de kor te termijn. Basisbehoeften als water, energie en mobiliteit zijn al te belangrijk en te grootschalig om af te stoten naar private bedrijven. We moeten de economie terug in handen nemen en inzetten op kwaliteit en hernieuwbaarheid. Dat is de omschakeling, de ‘transitie’ die nodig is: in de industrie, de voedingssector, het onderzoek, de bouw... Waarom blijft het beleid jaarlijks 3,5 miljard fiscaal voordeel geven aan vervuilende bedrijfswagens – evenveel als alle investeringen in trein, tram en bus samen? Van onderuit groeien tal van initiatieven die tonen dat het anders kan. Heel wat steden maken hun vervoer, hun woon- en energiebeleid duurzamer. Tegelijk blijven structurele veranderingen nodig, op basis van een internationale planning met heldere doelstellingen en bindende afspraken. Omdat zuurstof fijner ademt dan fijn stof. Er is wel een alternatief! W e e s w e r e l d w i j s België is geen eiland. Wat elders gebeurt, gaat ons mee aan. We geloven daarom in meer internationale solidariteit, meer investeringen in de welvaart en het welzijn van het zuiden. Niet door 6 miljard op te offeren aan de aankoop van nieuwe gevechtsvliegtuigen. Niet door de ontwikkelingssamenwerking af te bouwen, of mee te spelen in het agressieve handelsbe leid van de EU. En al zeker niet door vluchtelingen te laten verdrinken aan de Europese grenzen. Wij kiezen voor een gastvrij België. Voor een eigen vredespolitiek om gewapende conflicten en uitzichtloze interventies te voorkomen. Voor een ontwikkelingssamenwerking die geleidelijk evolueert naar een wereldwijde sociale zekerheid, nationaal georganiseerd, maar met internationale ondersteuning. In plaats van het grote geld te zien wegvloeien naar belastingparadijzen, willen we een internationaal beleid dat die fortuinen echt doet bijdragen aan ontwikkeling en aan een leefbare samenleving. In een wereld die een dorp geworden is, vegen we niet enkel voor eigen deur. Er is wel een alternatief! D o e d e d e m o c r a t i e ‘Besparen moet van Europa’, heet het, maar onze regeringen bepalen wel het financiële en economische beleid van de Europese Unie. Zo verliezen we het democratische recht om zelf te beslissen hoe we inkomsten verwerven en wat er met de uitgaven gebeurt. Intussen krijgen de lobby’s vrij spel, ook bij de geheime onderhandelingen over handelsakkoorden van de EU met de VS en Canada. De bevolking is er niet bij betrokken. De democratie wordt uitgehold, burgers worden herleid tot consumenten. Maar democratie is een werkwoord, dat verder gaat dan een bolletje kleuren. Ook na de verkiezingen moet besturen gebeuren in overleg met de bevolking. Want je kan als regering niet eisen dat burgers meer eigen initiatief nemen, en tegelijk elke inspraak van onderuit het zwijgen opleggen. De kwaliteit van een democratie valt af te meten aan de kracht van een kritisch en levendig middenveld, met een bonte schakering van sociale en andere organisaties. Wie dat aan de kant schuift, is geen democraat. Hart boven Hard geeft de actieve democratie mee vorm door de krachten te bundelen. De toekomst zal sociaal, ecologisch, solidair en superdivers zijn, of zal niet zijn. Daar is geen alternatief voor. Dat is het alternatief!
nieuwsitem toegevoegd op 12.08.'17
11.08.'17
Vredesactivitste Brigitte Herremans uit Tel-Aviv gedeporteerd. Lees hier het bericht over vredesactiviste Brigitte Herremans, die uit Tel-Aviv is gedeporteerd (uit De Morgen), met voorwoord van Alain Platel: Beste mensen, Het bericht dat Brigitte Herremans uit Tel Aviv werd gedeporteerd, is intriest. Brigitte is één van die zeldzame personen die - bijzonder goed geïnformeerd en op de hoogte van de Israëlisch-Palestijnse situatie - een sterk gefundeerde en genuanceerde visie heeft over "the situation". Haar engagement, acties en pleidooien zijn er altijd op gericht om - met begrip voor en steeds in dialoog met beide partijen - toch het fundamentele onrecht dat iederéén ter plaatse constateert en dat door de internationale gemeenschap al decennia lang wordt veroordeeld, te blijven aanklagen. Zoals Ludo Abicht hieronder schrijft, is deze deportatie het zoveelste bewijs dat élke kritiek op de Israëlische regering monddood wordt gemaakt en er geen enkel perspectief wordt gegeven op een constructieve en duurzame oplossing in deze regio. Héél erg betreurenswaardig. Ik wil hierbij mijn oprechte steun betuigen aan Brigitte Herremans en mijn respect uitdrukken voor de niet aflatende moed die zij in deze materie toont. Alain Platel artikel 'Brigitte Herremans uit Tel Aviv gedeporteerd' (De Morgen): http://www.dm.be/s/ax13534b7/AqN06 de herhaling van de oproep tot steun van de culturele boycot van Israël door les ballets C de la B blijft actueel: Sedert 2004 ondersteunt les ballets C de la B een culturele boycot van Israël en speelt het geen voorstellingen in Israël. Door de verhoogde spanningen in het gebied, herhaalt les ballets C de la B de oproep om de boycot te steunen. Alain Platel onderstreept deze herhaling met een nieuwe open brief: Lezersbrief van Alain Platel (les ballets C de la B). Gent, 12 oktober 2015. Hierbij wil ik opnieuw een duidelijke oproep doen ter ondersteuning van de (culturele) boycot van Israël. Ik ben écht niet zo'n held en het is telkens met een bezwaard gemoed dat ik in actie kom wanneer ik het gevoel heb dat dit moet. Nog moeilijker wordt het wanneer ik collega artiesten - wiens werk ik heel bijzonder waardeer - in dat verband moet tegen spreken, wanneer zij beweren dat dit soort acties of statements ofwel niet onze taak zijn, ofwel absoluut geen aarde aan de dijk brengen. Mijn (artistieke) samenwerking met Joodse én Palestijnse artiesten zowel in de Bezette Gebieden als hier in België, laten mij echter geen keuze. Al sedert mijn eerste bezoek aan de Bezette Gebieden - in 2001 en dit tijdens de tweede intifada - ben ik ervan overtuigd geraakt dat het oplossen van het conflict in dit gebied van de wereld cruciaal zou kunnen zijn en een enorme boost zou kunnen geven aan een positieve ontwikkeling in de hele regio en bij uitbreiding aan de hele Oost-West verhoudingen. Dat is uiteraard bijzonder naïef en utopisch, maar ik geloof dat het goed is dergelijke utopieën te koesteren. Ik zie namelijk weinig of geen voorbeelden van hoe de bestaande politieke én militaire structuren de voorbije 60 jaar wél beweging in de zaak kregen/krijgen. Het is dan ook dáárom dat ik meer dan ooit wil pleiten voor een delicaat maar bijzonder burgerinitiatief: de ondersteuning van de (culturele) boycot van Israël. Recent hot news uit dit gebied komt er maar op het moment dat er ontoelaatbare wreedheden worden gepleegd op Joodse burgers. Wat daartoe concreet aanleiding heeft gegeven wordt ons echter niet verteld. Het lijkt telkens alsof er weer een Palestijnse extremist in een vlaag van zinsverbijstering de messen trekt en onschuldige Joodse burgers attaqueert. Wat we bijvoorbeeld niet horen is hoe ondertussen aan Joodse kolonisten en andere extremisten nooit aflatende (vaak gewelddadige) provocaties worden toegelaten, daarenboven onder voortdurende bescherming van Israëlische militairen en dát in de Palestijnse wijken, aan de Al Aqsa moskee en bij uitbreiding permanent en óveral in de Bezette Gebieden. Fotograaf Filip Claus maakte onlangs een filmpje over een dergelijk evenement in de stad Hebron. Dat is een Palestijnse stad op de Westbank (zogenaamd Palestijns gebied!) met ongeveer 200.000 inwoners, waar 800 illegale kolonisten wonen die permanent bewaakt en ondersteund worden door ongeveer 2000 (!) Israëlische militairen. De Joodse kolonisten maken er regelmatig "toeristische wandelingen" in het Palestijnse gedeelte van de stad en dit onder begeleiding van een klein leger van Israëlische soldaten ... Een dagelijkse (!) stuitende provocatieve aanwezigheid. Het is één van de continue pesterijen, naast de véél ingrijpender acties. Nog steeds is Gaza een openluchtgevangenis, nog steeds en voortdurend worden gronden, huizen en bezittingen van Palestijnen systematisch en illegaal ingepalmd of gewoon vernietigd. Nog steeds en élke dag worden illegale nederzettingen gebouwd in Palestijnse gebieden. Nog elke dag worden Palestijnen gepest, gediscrimineerd, opgepakt, opgesloten of - indien "nodig" - gewoon neergeschoten. Het OCHA (Office for the Coordination of Human Affairs), een humanitaire organisatie van de Verenigde Naties, publiceert bijvoorbeeld regelmatig de schokkende cijfers van de "onzichtbare slachtoffers" die daar jaarlijks vallen (zie: http://www.ochaopt.org/documents/ocha_opt_the_humanitarian_monitor_2014_10_02_english.pdf ). Je kunt je daarbij afvragen hoe het komt dat Palestijnen daar op het eerste zicht zo gelaten op reageren. De gigantische militaire bescherming, de continue juridische en administratieve bevoordeling van Joodse kolonisten, en de selectieve berichtgeving hier bevorderen dit. Zoals velen al lang voorspellen leidt dit onafwendbaar tot de radicalisering langs beide kanten die we al geruime tijd en duidelijk zien toenemen. En zoals velen al lang voorspellen staan we ook nu weer voor het begin van een intifada. De derde wordt ze genoemd. En als die, zoals even voorspelbaar, op een gruwelijk wreedaardige manier wordt neergeslagen, zal het misschien voor éven weer wat kalmer worden ... om te wachten op de vierde intifada en de vijfde, de zesde ... etc. Tenzij er veel meer en duidelijke druk wordt uitgeoefend op de Israëlische regering(en) om aan échte, constructieve en blijvende oplossingen te werken. Een (culturele) boycot is geweldloos maar irriteert gewéldig en is met vurige pleitbezorgers als bisschop Desmond Tutu in héél goed gezelschap. Alain Platel les ballets C de la B Info omtrent de Belgische campagne voor een Academische en Culturele boycot van Israël: www.bacbi.be www.vrede.be Meer uitleg over het standpunt van les ballets C de la B omtrent de culturele boycot van Israël, vind u via deze link .
nieuwsitem toegevoegd op 11.08.'17
les ballets C de la B in 15 minuten
11.08.'17
les ballets C de la B in 15 minuten les ballets C de la B werd in 1984 opgericht door Alain Platel. Doorheen de jaren ontwikkelde het gezelschap zich tot een artistiek platform voor verschillende choreografen. Door die unieke mix van artistieke visies, valt les ballets niet onder één noemer te brengen. Toch ontstond een huisstijl (populair, anarchistisch, eclectisch, geëngageerd) onder het motto: ‘deze dans is van de wereld en de wereld is van iedereen’. Hoe ziet dat er uit op een podium? les ballets C de la B dook in de archieven en kwam terug met een videocompilatie. Fast-forward doorheen de geschiedenis van les ballets C de la B.
nieuwsitem toegevoegd op 11.08.'17